«Δεν επιτρέπεται η επιβολή οποιουδήποτε ασφαλιστικού μέτρου σε βάρος της περιουσίας του Συνεγγυητικού (συμπεριλαμβανομένων των πάσης φύσης εισφορών μελών του) για εξασφάλιση τυχόν απαίτησης κατά του Συνεγγυητικού ή μέλους»
Ένα απίστευτο πλέγμα προστασίας ακόμα και άνομων πράξεων έχει στηθεί γύρω από το Συνεγγυητικό Κεφάλαιο αποζημίωσης των επενδυτών γεγονός που προκαλεί εύλογα ερωτήματα αν και κατά πόσο σε αυτή τη χώρα η ανομία προστατεύεται έναντι της νομιμότητας.
Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι ότι το άρθρο 66 παρ. 10 του ν 2533/1997 προβλέπει ότι «Δεν επιτρέπεται η επιβολή οποιουδήποτε ασφαλιστικού μέτρου σε βάρος της περιουσίας του Συνεγγυητικού (συμπεριλαμβανομένων των πάσης φύσης εισφορών μελών του) για εξασφάλιση τυχόν απαίτησης κατά του Συνεγγυητικού ή μέλους»!
Δηλαδή ακόμα και αν βγει πρωτόδικη απόφαση δεν μπορεί να γίνει εκτέλεση.
Ταυτόχρονα στο άρθρο 65 παρ 9 του ίδιου νόμου προβλέπεται ότι «Τα μέλη του ΔΣ του Συνεγγυητικού, τα διευθυντικά στελέχη και τα μέλη της επιτροπής αποζημιώσεων, δεν ευθύνονται έναντι ΕΠΕΥ ή εντολέα ή αντισυμβαλλόμενου μέλους για οποιαδήποτε πράξη ή παράλειψή τους ως προς την παροχή ή μη αποζημιώσεων από το Συνεγγυητικό»!
Δηλαδή οι κύριοι που διοικούν το Συνεγγυητικό και είναι κατά κύριο λόγο χρηματιστές είναι στο «απυρόβλητο», ότι και αν κάνουν, πράγμα που ελέγχεται και για τη Συνταγματικότητά του.
Όμως αυτό που αποτελεί στη κυριολεξία σκάνδαλο και είναι άγνωστο ποιοι έβαλαν το χέρι τους για να υλοποιηθεί είναι πως ενώ οι απαιτήσεις ενός επενδυτή από το Συνεγγυητικό παραγράφονται εντός ενός έτους οι απαιτήσεις ενός επενδυτή έναντι μιας ΑΧΕ παραγράφονται σε πέντε έτη.
Αυτό έγινε με τον εξής τρόπο
Στο άρθρο 67 παρ 3 εδ (β) του ν. 2533/1997 αναφέρεται:
Διαδικασία καταβολής αποζημιώσεων από Συνεγγυητικό:
«3. Η απαίτηση δικαιούχου για είσπραξη αποζημίωσης από το συνεγγυητικό παραγράφεται:
(α) εφόσον έχει παρέλθει η 31η Δεκεμβρίου του επόμενου έτους από την ημερομηνία έκδοσης από μέλος του νόμιμου παραστατικού για την καλυπτόμενη επενδυτική υπηρεσία στην οποία αφορά η απαίτηση χωρίς να υποβληθεί σχετική αίτηση προς το Συνεγγυητικό ή
(β) μετά την πάροδο ενός έτους από την ημερομηνία παροχής γνωστοποίησης από το Συνεγγυητικό της έκδοσης απόφασης που παρέχει το δικαίωμα λήψης αποζημίωσης».
Αυτό το άρθρο βρίσκεται ακόμη σε ισχύ. Αντίθετα με την εφαρμογή της οδηγίας MiFiD, του νόμου που άρχισε να εφαρμόζεται από το Νοέμβριο του 2007έχει καταργηθεί η παράγραφος 6 του άρθρου 15 του ν 3632/1928 όπου όριζε: «πάσα αξίωσις πηγάζουσα εκ χρηματιστηριακής συναλλαγής παραγράφεται μετά πάροδον έτους από της λήξεως του έτους καθ’ ο συνήφθη η συναλλαγή». Την κατάργηση της τελευταίας διάταξης είχαν επιχειρήσει να την κάνουν κάτω από το τραπέζι στα τέλη του 2003 μέσω της κωδικοποίησης της Χρηματιστηριακής νομοθεσίας η οποία δεν έγινε ποτέ καθώς αποκαλύφθηκε γενικότερο «πείραγμα» της νομοθεσίας αντί για κωδικοποίηση. Σημειωτέον στην εν λόγω Επιτροπή συμμετείχαν νομικοί οι οποίοι είχαν πελάτες Χρηματιστηριακές.
Βέβαια οι αλλαγές αυτές δεν έγιναν αλλά το Συνεγγυητικό απολαμβάνει ειδικών διατάξεων που ελέγχονται και για τη Συνταγματικότητά τους αλλά και για παραβίαση κοινοτικών οδηγιών περί της διαφάνειας στις συναλλαγές των Χρηματοπιστωτικών Μέσων.
Το ζήτημα που υφίσταται είναι πως ουδείς έχει αντιδράσεις ουσιαστικά στην κατάσταση και είναι προφανές ότι όπως όλες τις προηγούμενες φορές στο επόμενο σκάνδαλο όπου θα μείνουν ακάλυπτοι επενδυτές θα χύνουν όλοι κροκοδείλια δάκρυα και θα «τρέχουν» να αλλάξουν τη νομοθεσία η οποία γνώριζαν ότι ευνοούσε την ασυδοσία.
Δηλαδή ακόμα και αν βγει πρωτόδικη απόφαση δεν μπορεί να γίνει εκτέλεση.
Ταυτόχρονα στο άρθρο 65 παρ 9 του ίδιου νόμου προβλέπεται ότι «Τα μέλη του ΔΣ του Συνεγγυητικού, τα διευθυντικά στελέχη και τα μέλη της επιτροπής αποζημιώσεων, δεν ευθύνονται έναντι ΕΠΕΥ ή εντολέα ή αντισυμβαλλόμενου μέλους για οποιαδήποτε πράξη ή παράλειψή τους ως προς την παροχή ή μη αποζημιώσεων από το Συνεγγυητικό»!
Δηλαδή οι κύριοι που διοικούν το Συνεγγυητικό και είναι κατά κύριο λόγο χρηματιστές είναι στο «απυρόβλητο», ότι και αν κάνουν, πράγμα που ελέγχεται και για τη Συνταγματικότητά του.
Όμως αυτό που αποτελεί στη κυριολεξία σκάνδαλο και είναι άγνωστο ποιοι έβαλαν το χέρι τους για να υλοποιηθεί είναι πως ενώ οι απαιτήσεις ενός επενδυτή από το Συνεγγυητικό παραγράφονται εντός ενός έτους οι απαιτήσεις ενός επενδυτή έναντι μιας ΑΧΕ παραγράφονται σε πέντε έτη.
Αυτό έγινε με τον εξής τρόπο
Στο άρθρο 67 παρ 3 εδ (β) του ν. 2533/1997 αναφέρεται:
Διαδικασία καταβολής αποζημιώσεων από Συνεγγυητικό:
«3. Η απαίτηση δικαιούχου για είσπραξη αποζημίωσης από το συνεγγυητικό παραγράφεται:
(α) εφόσον έχει παρέλθει η 31η Δεκεμβρίου του επόμενου έτους από την ημερομηνία έκδοσης από μέλος του νόμιμου παραστατικού για την καλυπτόμενη επενδυτική υπηρεσία στην οποία αφορά η απαίτηση χωρίς να υποβληθεί σχετική αίτηση προς το Συνεγγυητικό ή
(β) μετά την πάροδο ενός έτους από την ημερομηνία παροχής γνωστοποίησης από το Συνεγγυητικό της έκδοσης απόφασης που παρέχει το δικαίωμα λήψης αποζημίωσης».
Αυτό το άρθρο βρίσκεται ακόμη σε ισχύ. Αντίθετα με την εφαρμογή της οδηγίας MiFiD, του νόμου που άρχισε να εφαρμόζεται από το Νοέμβριο του 2007έχει καταργηθεί η παράγραφος 6 του άρθρου 15 του ν 3632/1928 όπου όριζε: «πάσα αξίωσις πηγάζουσα εκ χρηματιστηριακής συναλλαγής παραγράφεται μετά πάροδον έτους από της λήξεως του έτους καθ’ ο συνήφθη η συναλλαγή». Την κατάργηση της τελευταίας διάταξης είχαν επιχειρήσει να την κάνουν κάτω από το τραπέζι στα τέλη του 2003 μέσω της κωδικοποίησης της Χρηματιστηριακής νομοθεσίας η οποία δεν έγινε ποτέ καθώς αποκαλύφθηκε γενικότερο «πείραγμα» της νομοθεσίας αντί για κωδικοποίηση. Σημειωτέον στην εν λόγω Επιτροπή συμμετείχαν νομικοί οι οποίοι είχαν πελάτες Χρηματιστηριακές.
Βέβαια οι αλλαγές αυτές δεν έγιναν αλλά το Συνεγγυητικό απολαμβάνει ειδικών διατάξεων που ελέγχονται και για τη Συνταγματικότητά τους αλλά και για παραβίαση κοινοτικών οδηγιών περί της διαφάνειας στις συναλλαγές των Χρηματοπιστωτικών Μέσων.
Το ζήτημα που υφίσταται είναι πως ουδείς έχει αντιδράσεις ουσιαστικά στην κατάσταση και είναι προφανές ότι όπως όλες τις προηγούμενες φορές στο επόμενο σκάνδαλο όπου θα μείνουν ακάλυπτοι επενδυτές θα χύνουν όλοι κροκοδείλια δάκρυα και θα «τρέχουν» να αλλάξουν τη νομοθεσία η οποία γνώριζαν ότι ευνοούσε την ασυδοσία.
Πηγή:bankingnews
