Απαγόρευση υπογραφής σε αναδιαρθρώσεις και «κουρέματα» χρεών προβληματικών επιχειρήσεων σε στελέχη με συγγένεια έως και τρίτου βαθμού με τον επιχειρηματία – οφειλέτη, εξετάζεται για την παροχή της νομικής κάλυψης στα σχέδια επιχειρηματικών αναδιαρθρώσεων.
Το θέμα το οποίο είναι μείζον ώστε να ξεκινήσουν οι αναδιαρθρώσεις των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, αναμένεται να οριστικοποιηθεί στο νόμο που θα ψηφιστεί μέχρι τα τέλη του μήνα – αρχές του επόμενου και θα ρυθμίζει όλα τα εκκρεμή ζητήματα για την ενεργητική διαχείριση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων.
Η παροχή νομικής κάλυψης για αστικές και ποινικές ευθύνες, οι οποίες ενδέχεται να προκύψουν από αναδιαρθρώσεις δανείων, θα αφορούν όχι μόνο σε στελέχη τραπεζών, αλλά και σε κρατικούς λειτουργούς που θα χειριστούν τα σχέδια διάσωσης υπερχρεωμένων επιχειρήσεων. Και αυτό, διότι η αντιμετώπιση των οφειλών των επιχειρήσεων θα περιλαμβάνει τις οφειλές τους τόσο προς τις τράπεζες, όσο και προς εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία. Για τις συνολικές οφειλές (και αυτό θα αφορά σε όλες τις επιχειρήσεις ανεξαρτήτως μεγέθους), εξετάζεται «πάγωμα» μακράς διάρκειας (ενδεχομένως και πολύ μεγαλύτερο της δεκαετίας, αναλόγως περίπτωσης), όπως έγραψε το Capital.gr.
Η απουσία νομικής κάλυψης για τις αναδιαρθρώσεις επιχειρηματικών χρεών έχει οδηγήσει ουσιαστικά στην παράλυση του τραπεζικού συστήματος, λόγω της παρατεταμένης αποχής των τραπεζιτών από πάσης φύσεως επιχειρηματικές αποφάσεις και υπογραφές υπό τον φόβο του εισαγγελέα.
Με τη νομοθετική ρύθμιση που αναμένεται προς τα τέλη του μήνα θα προβλέπεται ότι αποφάσεις που ελήφθησαν στο πλαίσιο αναδιαρθρώσεων από στελέχη των τραπεζών ή κρατικούς λειτουργούς, με καλή πίστη, προς το συμφέρον του πιστωτή και σε συμμόρφωση με τις διαδικασίες που εφαρμόζονται και αντικειμενικά κριτήρια, θα θεωρούνται νόμιμες όσον αφορά την αστική και ποινική ευθύνη. Η νομική κάλυψη, ωστόσο, θα εμπεριέχει αυστηρές ασφαλιστικές δικλίδες, όπως η υπό εξέταση απαγόρευση υπογραφής μέχρι τρίτου βαθμού συγγένειας.
Σημειώνεται ότι πρόσθετες ασφαλιστικές δικλείδες θα υπάρξουν για τις αναδιαρθρώσεις χρεών πολύ μεγάλων οφειλετών, ενώ συνολικά τα σχέδια αναδιάρθρωσης θα προϋποθέτουν ενδελεχείς μελέτες τόσο βιωσιμότητας, όσο και ρευστότητας για την κάθε επιχείρηση.
Αν η παροχή νομικής κάλυψης αποτελεί την προϋπόθεση για την εκκίνηση ενός σχεδίου αναδιάρθρωσης, προϋπόθεση για την υλοποίησή του είναι η συνεργάσιμη διοίκηση της επιχείρησης.
Καθώς μέχρι σήμερα έχει αποδειχτεί πως η εξυγίανση και λειτουργική αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων έχουν παρακωλυθεί από διοικήσεις που μπλόκαραν τις προσπάθειες των τραπεζών, στρεβλώνοντας παράλληλα τον ανταγωνισμό, ο επικείμενος νόμος θα προβλέπει και την άμεση μετοχοποίηση των χρεών υπερχρεωμένων επιχειρήσεων (debt to equity swap), με «αποβολή» της μη συνεργάσιμης διοίκησής τους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζεται η αποπομπή της διοίκησης μιας επιχείρησης αυτομάτως όταν ο δανεισμός της ξεπερνά ένα ποσοστό πάνω από την αξία της. Το ποσοστό αυτό εξετάζεται να είναι πάνω από 50%, ακολουθώντας τη διεθνή πρακτική, η οποία δίνει δικαίωμα στην τράπεζα που δανείζει την επιχείρηση να την διοικήσει, τοποθετώντας δικά της μέλη στο διοικητικό συμβούλιο. Σημειώνεται ότι στο εξωτερικό, εφόσον ο δανεισμός μιας επιχείρησης υπερβεί το 25%, η τράπεζα βάζει αυτομάτως δικό της ελεγκτή στα οικονομικά της επιχείρησης.
Στην επικαιροποιημένη μελέτη του ΤΧΣ για τα εμπόδια που πρέπει να αρθούν ώστε να προχωρήσει η ενεργητική διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, επισημαίνεται ότι η μετατροπή χρέους σε μετοχικό κεφάλαιο θα πρέπει να επιβάλλεται στις μη συνεργάσιμες διοικήσεις των επιχειρήσεων που μπλοκάρουν τις αναδιαρθρώσεις και το δικαστήριο, κατόπιν αιτήματος του διαδίκου που έχει έννομο συμφέρον, να κρίνει καταχρηστική την αρνητική ψήφο των διοικήσεων στο σχέδιο αναδιάρθρωσης.
Το δικαστήριο νομιμοποιείται από το άρθρο 106γ του Πτωχευτικού Κώδικα να ορίσει ειδικό αντιπρόσωπο του μη συνεργάσιμου μετόχου ώστε να ψηφίσει αντ΄ αυτού το σχέδιο αναδιάρθρωσης. Παρά το ότι η πρόβλεψη του νόμου είναι σύμφωνη με ανάλογες προσπάθειες στην Ευρώπη για τη διευκόλυνση της μετοχοποίησης χρέους υπό αναδιάρθρωση εταιριών, εντούτοις δεν υπάρχει αντίστοιχη ρητή θεσμοθέτησή της και η εφαρμογή της αποδεικνύεται «δυσκίνητη» στην πράξη.
Στη μελέτη του ΤΧΣ επισημαίνεται επίσης ότι όταν η συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο μιας υπερχρεωμένης επιχείρησης (στην περίπτωση μη επικυρωμένης αναδιάρθρωσης) είναι το αποτέλεσμα μετοχοποίησης χρέους (debt to equity swap), τότε η υποχρέωση του τρίτου μέρους να προβεί σε δημόσια προσφορά δεν θα πρέπει να ισχύει.
Πηγή:capital
