Πρωτοφανής επίθεση Die Zeit στους Γερμανούς επικριτές της ΕΚΤ: Είστε ανεύθυνοι, υποκριτές και βάζετε σε κίνδυνο το ευρώ

  • Νοέμβριος 25, 2019
Η Γερμανία έχει σήμερα τη δεύτερη ασθενέστερη οικονομική ανάπτυξη στην Ευρωζώνη και είναι στα πρόθυρα της ύφεσης
Σε μια πρωτοφανή… για τα γερμανικά δεδομένα… επίθεση προχώρησε η εφημερίδα Die Zeit στους επικριτές της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, χαρακτηρίζοντας τους μάλιστα «ανεύθυνους», ενώ τους κατηγορεί ότι θέτουν σε κίνδυνο το ευρώ.
Μάλιστα, όπως αναφέρει, η κριτική είναι παράλογη, αφού επικεντρώνεται στα επιτεύγματα του Helmut Kohl.
Ο Helmut Kohl είχε δύο κεντρικές απαιτήσεις πριν από περίπου τριάντα χρόνια όταν διαπραγματεύτηκε το σχέδιο του ευρώ για τη Γερμανία:
Πρώτον, η νέα Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να τηρεί αυστηρά τον στόχο της σταθερότητας των τιμών.
Και δεύτερον, πρέπει να είναι τουλάχιστον τόσο ανεξάρτητη από την πολιτική όπως και η γερμανική Bundesbank.
Ο Kohl επικράτησε και στα δύο σημεία.
Ωστόσο, ακριβώς αυτή η επιτυχία του Kohl στις διαπραγματεύσεις είναι όλο και πιο «αηδιαστική» για πολλούς στη γερμανική πολιτική αναφέρει η Die Zeit.
Θα ήθελαν να περιορίσουν το περιθώριο ελιγμών της ΕΚΤ, για παράδειγμα, επιβάλλοντας έναν συγκεκριμένο στόχο για τον πληθωρισμό ή απαγορεύοντας ορισμένα μέσα νομισματικής πολιτικής.
Η δικαιολογία τους είναι ότι η ΕΚΤ παραβιάζει το νόμο, κινείται εκτός της εντολής της και συνεπώς οι δράσεις της πρέπει να σταματήσουν.
Αλλά η κριτική είναι ανεύθυνη για τρεις λόγους:
Πρώτον, υπονομεύει την εμπιστοσύνη των πολιτών στην ΕΚΤ.
Όποιος ακούει ξανά και ξανά ότι η ΕΚΤ παραβιάζει συνεχώς το νόμο, πιστεύει ότι τελικά το κάνει.
Η κατηγορία είναι απλά λανθασμένη.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είναι αρμόδιο στο Λουξεμβούργο για την αξιολόγηση της νομιμότητας πράξεων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ.
Και αυτό έχει αποφανθεί μετά από αίτημα του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου, ότι η νομισματική πολιτική της ΕΚΤ τα τελευταία χρόνια είναι συμβατή με την εντολή της.
Οι αποφάσεις πολιτικής της ΕΚΤ μπορεί να είναι λανθασμένες, αλλά όσοι υποβάλλουν αγωγές για παραβίαση του νόμου αγνοούν εν γνώσει τους τις ανώτατες δικαστικές αποφάσεις και κάνουν ψευδείς ισχυρισμούς.
Δεύτερον, αυτά τα αιτήματα επιτίθενται στην ανεξαρτησία της ΕΚΤ.
Μια ανεξάρτητη κεντρική τράπεζα βασίζει την πολιτική της σε δεδομένα.
Εάν κάθε πολιτικός στην Ευρώπη εκφράσει την άποψή του για την επόμενη απόφαση επιτοκίου, η κεντρική τράπεζα αναπόφευκτα θα υποψιαστεί ότι θέλει να ασκήσει πιέσεις προς κάποια κατεύθυνση.
Τρίτον, οι παρεμβάσεις αυτές υποδηλώνουν ότι μια άλλη νομισματική πολιτική απλά αποτυγχάνει μόνο λόγω της ΕΚΤ, αποστρέφοντας έτσι την προσοχή από την ευθύνη της δημοσιονομικής πολιτικής.
Μια αρχή της κεντρικής τράπεζας ήταν πάντα ότι μια ανεξάρτητη κεντρική τράπεζα αποφασίζει βάσει των οικονομικών και χρηματοοικονομικών συνθηκών που βρίσκει.
Δεν συντονίζει τη νομισματική πολιτική της με άλλους παράγοντες.
Το ίδιο ισχύει για την ΕΚΤ: δεν ενεργεί, αλλά αντιδρά.
Η τρέχουσα οικονομική κατάσταση στην ευρωζώνη απαιτεί μια πολύ εκτεταμένη νομισματική πολιτική.
Σε αυτό, το Διοικητικό Συμβούλιο, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Weidmann της Bundesbank, συμφώνησε, ακόμη και αν υπάρχει διαφωνία σχετικά με τα ακριβή μέτρα.
Έτσι, εάν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής επιθυμούν να αυξηθούν τα επιτόκια, δεν πρέπει να επικρίνουν τη Φρανκφούρτη, αλλά να δημιουργήσουν τις οικονομικο-πολιτικές συνθήκες για αυτό.
Το γεγονός ότι οι γερμανοί πολιτικοί δεν λαμβάνουν υπόψιν τους το τι συμβαίνει στη χώρα τους, αποτελεί ειρωνεία.
Η Γερμανία έχει σήμερα τη δεύτερη ασθενέστερη οικονομική ανάπτυξη στην Ευρωζώνη και είναι στα πρόθυρα της ύφεσης.
Σε αυτή τη χώρα ειδικότερα, θα ήταν ιδιαίτερα αισθητή μια πρόωρη αναστροφή της πολιτικής της ΕΚΤ.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ΕΚΤ αντιμετωπίζει τεράστιες προκλήσεις υπό τη νέα πρόεδρό της, την Christine Lagarde.
Σε όλες τις μεγάλες οικονομίες, το ερώτημα είναι πώς οι κεντρικές τράπεζες με σχεδόν μηδενικά επιτόκια θα πρέπει να λειτουργούν καλύτερα.
Η ΕΚΤ δεν είναι σε καμία περίπτωση μόνη της.
Γι ‘αυτό υπάρχει διαμάχη στο Διοικητικό Συμβούλιο.
Και ακριβώς εκεί βρίσκεται η διαφορά.
Φυσικά, πέρα από αυτό, θα ήταν σωστό και σημαντικό, είκοσι χρόνια μετά την έναρξη του ευρώ, να αναρωτηθούμε πως λειτουργεί η αρχιτεκτονική της οικονομικής και νομισματικής ένωσης και πού χρειάζονται νέες λύσεις.
Εν πάση περιπτώσει, ο Helmut Kohl θα είχε το θάρρος, καταλήγει η Die Zeit.

ΠΗΓΗ .bankingnews.gr

ΜΕΤΡΑΕΙ Η ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ