Οι δύο «σιωπηροί” προς το παρόν πόλοι, ΔΝΤ και Βερολίνο, που θα καθορίσουν την τελική μορφή του σχεδίου ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, συνεχίζουν να παραμένουν σιωπηροί, ενώ το περιβάλλον της σχετικής διαπραγμάτευσης ήδη «φορτώνεται” με διαρροές εναλλακτικών προτάσεων για το χρέος.
Ορισμένες από τις «διαρροές” αυτές, όπως σχολιάζεται από κοινοτικούς παράγοντες στις Βρυξέλλες, μπαίνουν στο τραπέζι για να δοκιμασθούν οι… αντοχές τους.
Όλοι όμως γνωρίζουν ότι οι τελικές αποφάσεις θα κριθούν από τις προτάσεις που θα «χωρέσουν” στον κοινό τόπο ενός συμβιβασμού μεταξύ Βερολίνου και ΔΝΤ.
Και στο «χώρο” αυτό, όπως επισημαίνεται από τους ίδιους κύκλους, υπάρχουν δύο προϋποθέσεις:
* Το Βερολίνο δεν θα δεχθεί καμία νέα ρύθμιση για το ελληνικό χρέος που θα μπορούσε να προκαλέσει εντάσεις στη γερμανική Βουλή εις βάρος του CSU/CDU (ενόψει των εκλογών στην Βαυαρία) προς όφελος του Afd.
* To ΔΝΤ θα επιμείνει στις καταστατικές του υποχρεώσεις απέναντι στην Ευρωζώνη (όσον αφορά την Ελλάδα), ελαχιστοποιώντας τα ζητήματα που θα μπορούσαν να εκθέσουν την κα Λαγκάρντ στους αμερικανούς και ασιάτες μετόχους του Ταμείου.
Οι δύο αυτές προϋποθέσεις, «έχουν ένα κοινό τόπο: τις ήδη εγκεκριμένες αποφάσεις των δύο προηγούμενων ετών”. Ήτοι τη διαθεσιμότητα των κεφαλαίων του δανείου των 86 δισ. ευρώ, από τα οποία παραμένουν έτοιμα προς χρήση 27 περίπου δισ. ευρώ και τη «συμφωνία του ΔΝΤ ότι το επόμενο πακέτο ελάφρυνσης αποκλείει «κούρεμα” του χρέους, αλλά αποδέχεται μία επαρκή ελάφρυνσή του μέσω περαιτέρω επιμήκυνσης και σταθεροποίησης του (επιτοκιακού) κόστους εξυπηρέτησης…”.
Τα δύο αυτά στοιχεία έχουν επίσης ως προϋπόθεση ότι θα μειωθεί στο ελάχιστο η κεφαλαιακή εμπλοκή του ΔΝΤ και θα περιορισθεί η συμμετοχή του κατά βάση στον εποπτικό του ρόλο στη μετά τις 31 Αυγούστου περίοδο. Και η «προϋπόθεση” αυτή φαίνεται ότι έχει δρομολογηθεί ως προς την εξασφάλισή της με την εν όλω ή εν μέρει εξαγορά του δανείου του ΔΝΤ με τα διαθέσιμα κεφάλαια του υπολοίπου του δανείου των 86 δισ. ευρώ.
Οι τεχνικές λύσεις
Πληροφορίες του Capital.gr αναφέρουν ότι μία από τις εξεταζόμενες «λύσεις” στο κομμάτι αυτό είναι η εξαγορά του δανείου του ΔΝΤ κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτσι ώστε το ενεργό δάνειο που θα απομείνει και θα «τρέχει” να είναι μικρότερο από το ποσό που αντιστοιχεί στα ειδικά τραβηχτικά διακαιώματα της Ελλάδας, που έχει ως μέτοχος του Ταμείου. Και να προβλέπεται χρονοδιάγραμμα για την ολοσχερή εξόφλησή του βραχυπρόθεσμα.
Πρόσφατο δημοσίευμα του Capital.gr (2/4) αναφέρει ότι ο βασικός σχεδιασμός του ESMπου τελεί σε πλήρη γνώση των υπηρεσιών της ΕΚΤ προβλέπει τη χρήση των διαθεσίμων του δανείου (περί τα 27 δισ. ευρώ) για την ολική ή μερική εξόφληση του ΔΝΤ και την αναδιάρθρωση του προφίλ (επιμήκυνση) μέρους του πρώτου δανείου (52 δισ. ευρώ- GLF) και του δεύτερου δανείου (από τον EFSF).
Αυτό θα συνοδεύεται από τη συνάρτηση της απόδοσης των «κερδών” από τα Anfas και SMPs (ελληνικά ομόλογα που είχαν αγοράσει οι κεντρικές τράπεζες από τις εμπορικές τους τράπεζες για να τις απαλλάξουν από τον κίνδυνο ελληνικού χρεοστασίου) στην Ελλάδα, υπό τον όρο της σύνδεσης της απόδοσης αυτής με την αυστηρή εφαρμογή του «ολιστικού προγράμματος” μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης που θα καταθέσει – και θα συμφωνήσουν οι θεσμοί – για την μετά τον Αύγουστο περίοδο.
Οι χθεσινές «διαρροές” για τα εναλλακτικά σενάρια του τρόπου εφαρμογής της περιβόητης «γαλλικής πρότασης” (η οποία ποτέ δεν ήταν «γαλλική”, αφού βασίζεται σε προτάσεις που είχαν γίνει από την Αθήνα σε συνεργασία με τον ESM, αλλά υιοθετήθηκαν από την γαλλική κυβέρνηση), από τη γερμανική Χάντελσμπλατ, αφορούν στο πως θα συνδεθεί το όριο του ετήσιου κόστους εξυπηρέτησης του χρέους με τον ρυθμό ανάπτυξης «ώστε να εξυπηρετείται πριν απ’ όλα η επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος” σύμφωνα με την συμφωνία του Ιουνίου του 2017.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να βρεθεί «κοινός τόπος” στις αριθμητικές προβλέψεις του ΔΝΤ και των ESM/Κομισιόν που όμως προς το παρόν δεν έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν.
Το «κλειδί” της πρότασης αυτής είναι να συγκεράσει τις δύο απόψεις παρακάμπτοντας με τον κατάλληλο αλγόριθμo την απόσταση που τις χωρίζει. Και αυτό επιχειρείται να επιτευχθεί με την «κατάλληλη επιμήκυνση” της διάρκειας του πρώτου (GLF) και του δεύτερου (EFSF) δανείου, αλλά με «σταθερή την επιτοκιακή επιβάρυνση…
Οι συζητήσεις αυτές θα γίνουν στο πλαίσιο της Εαρινής Συνόδου στις 20 – 22 Απριλίου στο πλαίσιο του προς το παρόν διασπασμένου Washington Group. Όμως δεν θα καταλήξουν σε οριστικά μεγέθη, αφού θα εκκρεμούν ακόμα τα αποτελέσματα των stress test που θα καθορίσουν το αν το διαθέσιμο ποσό παραμένει στα 27 δις ευρώ ή θα καταναλωθεί κάποιο μέρος αυτού για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών…
Πηγή capital
