Σήμερα, η Κίνα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία παγκοσμίως, αντιπροσωπεύοντας το 16% των 86 τρισεκατομμυρίων δολαρίων του παγκοσμίου ΑΕΠ σε ονομαστικές τιμές.
Η ιστορία της ανόδου της Κίνας τα τελευταία 70 χρόνια είναι γεμάτη με αιχμές, στρατηγικές οδηγίες και σοκαριστικές τραγωδίες – και όλα αυτά μπορούν να αναχθούν στην ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΛΔΚ) την 1η Οκτωβρίου 1949.Πώς έγινε η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
Ο κινεζικός εμφύλιος πόλεμος (1927-1949) μεταξύ της Δημοκρατίας της Κίνας (ROC) και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (CPC) προκάλεσε ένα διαχωρισμό στην ηγεσία του έθνους.
Το CPC κέρδισε και η ηπειρωτική Κίνα ιδρύθηκε ως η ΛΔΚ.
Ο κομμουνιστής ηγέτης Mao Zedong έθεσε μερικούς κύριους στόχους για τη ΛΔΚ.
Να επανεξετάσει την ιδιοκτησία της γης, να μειώσει την κοινωνική ανισότητα και να αποκαταστήσει την οικονομία μετά από δεκαετίες πολέμου.
Η πρώτη κρατική Επιτροπή Σχεδιασμού και το πρώτο πενταετές σχέδιο της Κίνας εισήχθησαν για την επίτευξη αυτών των στόχων.
Το σημερινό έγκυρο διάγραμμα κοιτάζει πίσω σε επτά δεκαετίες αξιοσημείωτων γεγονότων και πολιτικών που βοήθησαν στη διαμόρφωση της χώρας που έχει γίνει η Κίνα.
Τα βασικά δεδομένα αντλούνται από μια γραφική παράσταση του Bert Hofman, Διευθυντή Χώρα της Παγκόσμιας Τράπεζας για την Κίνα και άλλες περιοχές της Ασίας-Ειρηνικού.
Η εποχή Mao Zedong: 1949-1977
Η θητεία του Mao Zedong ως προέδρου της ΛΔΚ προκάλεσε σαρωτικές αλλαγές για τη χώρα.
1953-1957: Πρώτο πενταετές σχέδιο
Στόχος του προγράμματος ήταν η ενίσχυση της εκβιομηχάνισης της Κίνας.
Η παραγωγή χάλυβα αυξήθηκε τέσσερις φορές σε τέσσερα χρόνια, από 1,3 εκατομμύρια τόνους σε 5,2 εκατομμύρια τόνους.
Η γεωργική παραγωγή αυξήθηκε επίσης, αλλά δεν μπορούσε να συμβαδίσει με τη βιομηχανική παραγωγή.
1958-1962: Μεγάλο άλμα προς τα εμπρός
Η εκστρατεία υπογράμμισε τον μετασχηματισμό της Κίνας από αγροτική σε βιομηχανική οικονομία, μέσω ενός κοινοτικού συστήματος γεωργίας.
Ωστόσο, το σχέδιο απέτυχε-προκαλώντας οικονομική καταστροφή και τους θανάτους δεκάδων εκατομμυρίων στην κατά τη διάρκεια της μεγάλης κινέζικης πείνας.
1959-1962: Διάσκεψη Lushan
Οι κορυφαίοι ηγέτες στο Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) συναντήθηκαν για τη δημιουργία λεπτομερών πλαισίων πολιτικής για το μέλλον της ΛΔΚ.
1966-1976: Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση
Ο Mao Zedong προσπάθησε να ανακτήσει την εξουσία και την υποστήριξη μετά τις αποτυχίες του Μεγάλου άλματος προς τα εμπρός.
Ωστόσο, αυτό ήταν ένα άλλο σχέδιο που έπληξε, προκαλώντας εκατομμύρια περισσότερους θανάτους από τη βία και αναστατώνοντας και πάλι την κινεζική οικονομία.
1971: Προσχώρησε στα Ηνωμένα Έθνη
Η ΛΔΚ αντικατέστησε την ROC (Ταϊβάν) ως μόνιμο μέλος των Ηνωμένων Εθνών.
Η προσθήκη αυτή κατέστησε επίσης ένα από τα πέντε μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ – συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Ρωσίας.
1972: Επίσκεψη του προέδρου Nixon
Μετά από 25 χρόνια σιγής ασυρμάτου, ο Richard Nixon ήταν ο πρώτος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής που επισκέφτηκε την Κίνα.
Αυτό βοήθησε στην αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο εθνών.
1976-1977: Θάνατος του Mao Zedong
Μετά το θάνατο του Mao Zedong η προσωρινή κυβέρνηση υποσχέθηκε να «υποστηρίξει με αποφασιστικότητα τις αποφάσεις πολιτικής που έλαβε ο πρόεδρος Mao Zedong και να ακολουθήσει ανεπιφύλακτα τις οδηγίες που έδωσε ο πρόεδρος Mao Zedong».
1979: Πολιτική ενός παιδιού
Η κυβέρνηση θέσπισε ένα επιθετικό πρόγραμμα προγραμματισμού των γεννήσεων για τον έλεγχο του μεγέθους του πληθυσμού της χώρας, τον οποίο θεωρούσε ότι αναπτύσσεται πολύ γρήγορα.
Ένα κύμα κοινωνικοοικονομικών μεταρρυθμίσεων: 1980-1999
Από το 1980 και εξής, η Κίνα εργάστηκε για να ανοίξει τις αγορές της προς τον έξω κόσμο και να κλείσει το χάσμα ανισότητας.
1980-1984: Εγκαθιδρύθηκαν οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (SEZs)
Ορισμένες πόλεις ορίστηκαν ως SEZ και έλαβαν μέτρα όπως φορολογικά κίνητρα για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Σήμερα, οι οικονομίες πόλεων όπως το Shenzhen έχουν αυξηθεί ώστε να ανταγωνίζονται τα ΑΕΠ ολόκληρων χωρών.
1981: Εφαρμογή του Εθνικού Συστήματος Ευθύνης των Νοικοκυριών
Στην εποχή του Mao, καθορίστηκαν ποσοστώσεις για την ποσότητα των προϊόντων που μπορούσε να παράγει ο κάθε αγρότης , μετατοπίζοντας την ευθύνη των κερδών στους τοπικούς διευθυντές.
Αυτό αύξησε γρήγορα το βιοτικό επίπεδο και το σύστημα ποσοστώσεων εξαπλώθηκε από τη γεωργία σε άλλους τομείς.
1989: Στρατηγική για την παράκτια ανάπτυξη
Η ηγεσία μετά τον Mao είδε την παράκτια περιοχή ως τον πιθανό καταλύτη για τον εκσυγχρονισμό ολόκληρης της χώρας.
1989-1991: Η εποχή πριν την πλατεία Τιενανμέν
Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις στις αρχές της δεκαετίας του 1980 είχαν μικτά αποτελέσματα και η αυξανόμενη ανησυχία τελικά κατέληξε σε σειρά διαμαρτυριών. Αφού τα άρματα μάχης έφτασαν στην πλατεία Τιενανμέν το 1989, η κυβέρνηση «επανεμφανίστηκε» προσπαθώντας αρχικά να ανατρέψει τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις και την απελευθέρωση.
Η ετήσια ανάπτυξη της χώρας μειώθηκε από 8,6% μεταξύ 1979-1989 σε 6,5% μεταξύ 1989-1991.
1990-1991: Τα χρηματιστήρια της Σαγκάης και του Σενζέν ανοίγουν
Συνδυασμένα, τα χρηματιστήρια της Σαγκάης (SSE) και Shenzhen (SZSE) αξίζουν σήμερα πάνω από 8,5 τρισεκατομμύρια δολάρια στη συνολική κεφαλαιοποίηση της αγοράς.
1994: Η Shandong Huaneng εισάγεται στο NYSE
Η εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας ήταν η πρώτη επιχείρηση της ΛΔΚ που εισήχθηκε στο NYSE.
Αυτό πρόσθεσε έναν νέο όμιλο Ν-μετοχών στις υπάρχουσες κινεζικές κεφαλαιαγορές των μετοχών Α, μετοχών Β και μετοχών Η.
1994-1996: Εθνικό Σχέδιο Μείωσης της Φτώχειας «8-7»
Η Κίνα με επιτυχία «έβγαλε» πάνω από 400 εκατομμύρια φτωχούς ανθρώπους από τη φτώχεια μεταξύ 1981 και 2002 μέσω αυτής της προσπάθειας.
1996: Ξεπεράστε το μεγάλο και πάμε στο μικρό
Καταβλήθηκαν προσπάθειες για τη μείωση του κρατικού τομέα.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής κλήθηκαν να διατηρήσουν τον έλεγχο των κρατικών επιχειρήσεων για να «κατανοήσουν το μεγάλο».
1997: Urban Dibao
Το δίκτυο κοινωνικής ασφάλισης της Κίνας πέρασε από την αναδιάρθρωση από το 1993 και έγινε πρόγραμμα για όλη τη χώρα μετά από ισχυρή επιτυχία στη Σαγκάη.
1997-1999: Παράδοση του Χονγκ Κονγκ και του Μακάο, ασιατική χρηματοπιστωτική κρίση
Η Κίνα ήταν σε μεγάλο βαθμό αλώβητη από την περιφερειακή οικονομική κρίση, χάρη στη μη μετατρεψιμότητα του ρεμίνμπι (¥).
Εν τω μεταξύ, η ΛΔΚ ανέκτησε την κυριαρχία του Χονγκ Κονγκ και του Μακάο από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Πορτογαλία αντίστοιχα.
1999: Δυτική Στρατηγική Ανάπτυξης
Το πρόγραμμα «Άνοιγμα της Δύσης» δημιούργησε 6 επαρχίες, 5 αυτόνομες περιοχές και 1 δήμο, το καθένα από τα οποία έγινε αναπόσπαστο τμήμα της κινεζικής οικονομίας.
Στροφή του αιώνα: 2000-σήμερα
Η είσοδος της Κίνας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και το πρόγραμμα Qualified Foreign Institutional Investor (QFII), το οποίο επέτρεψε στους ξένους επενδυτές να συμμετάσχουν στα χρηματιστήρια της ΛΔΚ, συνέβαλαν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
2006: Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο Επιστημονικής Ανάπτυξης
Το δεκαπενταετές σχέδιο του κρατικού συμβουλίου της ΛΔΚ υπογραμμίζει ότι το εθνικό ΑΕΠ θα πρέπει να διατεθεί για την έρευνα και την ανάπτυξη έως το 2020 με 2,5% ή περισσότερο.
2008-2009: Παγκόσμια οικονομική κρίση
Η ΛΔΚ παρουσίασε μόνο μια ήπια οικονομική επιβράδυνση κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ της χώρας το 2007 ήταν 14,2%, αλλά αυτό μειώθηκε σε 9,7% και 9,5% αντίστοιχα τα δύο επόμενα έτη.
2013: Πρωτοβουλία Belt and Road
Τα φιλόδοξα σχέδια της Κίνας για την ανάπτυξη οδικών, σιδηροδρομικών και θαλάσσιων διαδρομών σε 152 χώρες προγραμματίζεται να ολοκληρωθούν μέχρι το 2049 για την 100ή επέτειο της ΛΔΚ.
Πάνω από 900 δισεκατομμύρια δολάρια έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό για αυτά τα έργα υποδομής.
2015: Made in China 2025
Η ΛΔΚ αρνείται να είναι πλέον το «εργοστάσιο» του κόσμου.
Σε απάντηση, θα επενδύσει σχεδόν 300 δισεκατομμύρια δολάρια για να ενισχύσει τις παραγωγικές της δυνατότητες σε τομείς υψηλής τεχνολογίας όπως τα φαρμακευτικά προϊόντα, η αεροδιαστημική και η ρομποτική.
Παρά την πρόσφατη συνεχιζόμενη εμπορική διαμάχη με τις Η.Π.Α. και τον συνεχώς γηράσκοντα πληθυσμό, η κινεζική ιστορία ανάπτυξης φαίνεται να συνεχίζεται.
H Κίνα δείχνει το δρόμο;
Η 70η επέτειος της ΛΔΚ προσφέρει μια στιγμή να προβληματιστούμε για το ταξίδι της χώρας από ταπεινά ξεκινήματα σε μια δύναμη στην παγκόσμια σκηνή.
Λόγω της οικονομικής επιτυχίας της Κίνας, όλο και περισσότερες χώρες βλέπουν την Κίνα ως παράδειγμα για να μιμηθούν, ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα μπορούσε να σημαίνει μετακίνηση από κουρέλια σε πλούτη μέσα σε μια γενιά
Πηγη.bankingnews.gr
