Ακόμη και αν ανοίξει το ζήτημα του χρέους επί πρωθυπουργίας Τσίπρα…την τελική λύση για το χρέος – έστω και αυτή την λύση φιάσκο – να την δώσουν στον Μητσοτάκη ως πολιτικό πριμ
Η έκθεση – προειδοποίηση της Moody’s ότι οι καθυστερήσεις στην αξιολόγηση αποτελούν credit negative δηλαδή πιστωτικά αρνητικό γεγονός δεν αποτελεί καιρώ εν αιθρία.
Οι καθυστερήσεις αν συνεχιστούν θα δημιουργήσουν πρόβλημα ρευστότητας ενώ η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει 2,7 δισεκ. τον Ιούλιο στην ΕΚΤ ενώ κάθε μήνα πρέπει να καταβάλλει 1,5 δισεκ. ευρώ σε μισθούς και συντάξεις.
Το βασικό ερώτημα είναι γιατί καθυστερεί η αξιολόγηση της Ελλάδος;
Στις 9 Μαΐου στο έκτακτο Eurogroup δεν θα υπάρξει συμφωνία αλλά θα αναζητηθεί η φόρμουλα του έκτακτου μηχανισμού, ωστόσο όλο το βάρος της διαπραγμάτευσης εστιάζεται στο αν στις 24 Μαΐου στο τακτικό Eurogroup υπάρξει συμφωνία.
Είναι πιθανό αλλά όπως αναφέρουν πολιτικές πηγές αν η αξιολόγηση δεν κλείσει έως τα τέλη Μαΐου θα μετατεθεί για τον Ιούλιο εξέλιξη όχι απλά αρνητικά αλλά δραματική για την ελληνική οικονομία.
Για να δοθεί πειστική απάντηση, γιατί καθυστερεί η αξιολόγηση θα πρέπει να αναλυθούν με πολύ μεγάλη προσοχή
1)Η στρατηγική της ελληνικής κυβέρνησης που δεν χρησιμοποίησε την αξιοκρατία αλλά αναζήτησε πολιτική λύση
2)Την γενική αίσθηση ότι η Ελλάδα ψηφίζει νόμους αλλά δεν εφαρμόζει και μέσω αυτής της οδού ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνει και επιβιώνει πολιτικά.
3)Οι έσχατες εξελίξεις με το προσφυγικό και τις παρακολουθήσεις συνομιλιών
Το βασικό στρατηγικό λάθος της ελληνικής κυβέρνησης είναι ότι δεν πρόταξε τα οικονομικά μεγέθη – και όποια οικονομικά μεγέθη παρουσιάζονται – τίθενται σε δοκιμασία για την αξιοπιστία τους αλλά προσπάθησε μέσω πολιτικής λύσης να κλείσει την αξιολόγηση.
Η αξιολόγηση δεν θα κλείσει με πολιτική λύση αλλά με ανάλυση των πραγματικών οικονομικών δεδομένων.
Η ελληνική οικονομία παραμένει ακόμη ασθενής και τα οικονομικά στοιχεία που παρουσιάζονται δεν είναι βέβαιο ότι αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα.
Μέχρι τώρα η Ελλάδα ακολούθησε μια στρατηγική περίπλοκη.
Η κυβέρνηση ψήφιζε νόμους αλλά οι μεταρρυθμίσεις προχωρούν με αργό ρυθμό και γενικώς δεν υπάρχει διάθεση να αλλάξει η οικονομία.
Ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ να μετεξελίξει την γραφειοκρατική οικονομία αποτελούμενη από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σε γραφειοκρατική οικονομία ΣΥΡΙΖΑ.
Η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων πάσχει και πάσχει σοβαρά.
Δεν είναι τυχαίο ότι πριν 3 μήνες ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ W. Schaeuble είχε τονίσει ότι η Ελλάδα πάσχει στην εφαρμογή όχι στους νόμους…
Η Γερμανία ξέρει τι συμβαίνει στην Ελλάδα, ψηφίζει νόμους που δεν εφαρμόζει στην πράξη.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να κλείσει την αξιολόγηση με όσο το δυνατό μικρότερο κόστος είναι πολιτικά θεμιτή και κοινωνικά αποδεκτή αλλά όπως αποδείχθηκε στην πορεία ειδικά μετά το θέμα των παρακολουθήσεων και του προσφυγικού…η Ευρώπη και όχι μόνο το ΔΝΤ άλλαξαν στάση έναντι της Ελλάδος.
Η απόρριψη του αιτήματος Τσίπρα για Σύνοδο Κορυφής είναι ενδεικτικό της μεταστροφής της ΕΕ.
Το μεγάλο λάθος του ΣΥΡΙΖΑ θα αποδειχθεί ότι είναι η καθυστέρηση της αξιολόγησης.
Οι καθυστερήσεις έφεραν 5,4 δισεκ. μέτρα καθώς και τα αδιανόητα 3,6 δισεκ. έκτακτα δηλαδή 9 δισεκ. μέτρα.
Ταυτόχρονα όμως όλη αυτή η εμπλοκή για τον αυτόματο μηχανισμό ενεργοποίησης μέτρων δημιουργεί το εξής πρόβλημα από την μια καθιστά πολύ δύσπιστο το ΔΝΤ ενώ απομακρύνει την λύση για το χρέος.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει παγιδευτεί στο εξής.
Από την μια το ΔΝΤ για να συνεχίσει να βρίσκεται στο ελληνικό πρόγραμμα – το οποίο θέλουν οι ευρωπαίοι – ζητάει είτε εφαρμοστικό νόμο ή να καθορίσει τα 3,6 δισεκ. μέτρα.
Για την Ελλάδα είναι εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα.
Εφαρμοστικός νόμος σημαίνει θεσπισμένα μέτρα που θα υλοποιηθούν 100% ενώ αν γράψει τα μέτρα 3,6 δισεκ. το ΔΝΤ είναι 100% βέβαιο ότι θα είναι πολλαπλάσια χειρότερα από αυτά που έχει σχεδιάσει η ελληνική κυβέρνηση.
Η παγίδα όμως της Ελλάδος δεν τελειώνει εδώ.
Η Γερμανία και ειδικά ο Schaeuble δηλώνει ότι το ζήτημα του χρέους της Ελλάδος δεν είναι της παρούσης.
Οι Γερμανοί θέλουν να ανοίξει το θέμα του χρέους μετά την δεύτερη αξιολόγηση, θέλουν να δουν επί του πρακτέου την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Η ελληνική κυβέρνηση λοιπόν βρίσκεται εγκλωβισμένη μεταξύ 3,6 δισεκ. μέτρων που θέλει να γράψει το ΔΝΤ και μιας λύσης για το χρέος που θα έρθει αργότερα και θα είναι ούτως ή άλλως ισχνής ούτε καν χαμηλής απόδοσης.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι το ΔΝΤ ακολουθεί αυτή την σκληρή γραμμή γιατί δεν συμμερίζεται την αύρα αξιοπιστίας που θέλει να εκπέμψει η ελληνική πλευρά ενώ από την άλλη η Γερμανία βλέποντας ότι η ελληνική κοινωνία έχει πλήρως κατανοήσει ότι δεν υπάρχει άλλη λύση πλην από μνημόνιο…στρώνουν το χαλί στον Μητσοτάκη και στην ΝΔ για να εφαρμόσει το μνημόνιο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί επιλογή εμπιστοσύνης για τους ευρωπαίους.
Είναι πολύ πιθανό ο ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσει τα πάντα μέσα στους επόμενους 3-4 μήνες και εν συνεχεία να τον αδειάσουν προκλητικά…δίνοντας το δώρο – ευτελούς αξίας – του χρέους στον Μητσοτάκη.
Υπάρχει σοβαρή ένδειξη ότι ακόμη και αν ανοίξει το ζήτημα του χρέους επί πρωθυπουργίας Τσίπρα…την τελική λύση για το χρέος – έστω και αυτή την λύση φιάσκο – να την δώσουν στον Μητσοτάκη ως πολιτικό πριμ, ως πολιτικό bonus.
Οι καθυστερήσεις αν συνεχιστούν θα δημιουργήσουν πρόβλημα ρευστότητας ενώ η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει 2,7 δισεκ. τον Ιούλιο στην ΕΚΤ ενώ κάθε μήνα πρέπει να καταβάλλει 1,5 δισεκ. ευρώ σε μισθούς και συντάξεις.
Το βασικό ερώτημα είναι γιατί καθυστερεί η αξιολόγηση της Ελλάδος;
Στις 9 Μαΐου στο έκτακτο Eurogroup δεν θα υπάρξει συμφωνία αλλά θα αναζητηθεί η φόρμουλα του έκτακτου μηχανισμού, ωστόσο όλο το βάρος της διαπραγμάτευσης εστιάζεται στο αν στις 24 Μαΐου στο τακτικό Eurogroup υπάρξει συμφωνία.
Είναι πιθανό αλλά όπως αναφέρουν πολιτικές πηγές αν η αξιολόγηση δεν κλείσει έως τα τέλη Μαΐου θα μετατεθεί για τον Ιούλιο εξέλιξη όχι απλά αρνητικά αλλά δραματική για την ελληνική οικονομία.
Για να δοθεί πειστική απάντηση, γιατί καθυστερεί η αξιολόγηση θα πρέπει να αναλυθούν με πολύ μεγάλη προσοχή
1)Η στρατηγική της ελληνικής κυβέρνησης που δεν χρησιμοποίησε την αξιοκρατία αλλά αναζήτησε πολιτική λύση
2)Την γενική αίσθηση ότι η Ελλάδα ψηφίζει νόμους αλλά δεν εφαρμόζει και μέσω αυτής της οδού ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνει και επιβιώνει πολιτικά.
3)Οι έσχατες εξελίξεις με το προσφυγικό και τις παρακολουθήσεις συνομιλιών
Το βασικό στρατηγικό λάθος της ελληνικής κυβέρνησης είναι ότι δεν πρόταξε τα οικονομικά μεγέθη – και όποια οικονομικά μεγέθη παρουσιάζονται – τίθενται σε δοκιμασία για την αξιοπιστία τους αλλά προσπάθησε μέσω πολιτικής λύσης να κλείσει την αξιολόγηση.
Η αξιολόγηση δεν θα κλείσει με πολιτική λύση αλλά με ανάλυση των πραγματικών οικονομικών δεδομένων.
Η ελληνική οικονομία παραμένει ακόμη ασθενής και τα οικονομικά στοιχεία που παρουσιάζονται δεν είναι βέβαιο ότι αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα.
Μέχρι τώρα η Ελλάδα ακολούθησε μια στρατηγική περίπλοκη.
Η κυβέρνηση ψήφιζε νόμους αλλά οι μεταρρυθμίσεις προχωρούν με αργό ρυθμό και γενικώς δεν υπάρχει διάθεση να αλλάξει η οικονομία.
Ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ να μετεξελίξει την γραφειοκρατική οικονομία αποτελούμενη από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σε γραφειοκρατική οικονομία ΣΥΡΙΖΑ.
Η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων πάσχει και πάσχει σοβαρά.
Δεν είναι τυχαίο ότι πριν 3 μήνες ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ W. Schaeuble είχε τονίσει ότι η Ελλάδα πάσχει στην εφαρμογή όχι στους νόμους…
Η Γερμανία ξέρει τι συμβαίνει στην Ελλάδα, ψηφίζει νόμους που δεν εφαρμόζει στην πράξη.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να κλείσει την αξιολόγηση με όσο το δυνατό μικρότερο κόστος είναι πολιτικά θεμιτή και κοινωνικά αποδεκτή αλλά όπως αποδείχθηκε στην πορεία ειδικά μετά το θέμα των παρακολουθήσεων και του προσφυγικού…η Ευρώπη και όχι μόνο το ΔΝΤ άλλαξαν στάση έναντι της Ελλάδος.
Η απόρριψη του αιτήματος Τσίπρα για Σύνοδο Κορυφής είναι ενδεικτικό της μεταστροφής της ΕΕ.
Το μεγάλο λάθος του ΣΥΡΙΖΑ θα αποδειχθεί ότι είναι η καθυστέρηση της αξιολόγησης.
Οι καθυστερήσεις έφεραν 5,4 δισεκ. μέτρα καθώς και τα αδιανόητα 3,6 δισεκ. έκτακτα δηλαδή 9 δισεκ. μέτρα.
Ταυτόχρονα όμως όλη αυτή η εμπλοκή για τον αυτόματο μηχανισμό ενεργοποίησης μέτρων δημιουργεί το εξής πρόβλημα από την μια καθιστά πολύ δύσπιστο το ΔΝΤ ενώ απομακρύνει την λύση για το χρέος.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει παγιδευτεί στο εξής.
Από την μια το ΔΝΤ για να συνεχίσει να βρίσκεται στο ελληνικό πρόγραμμα – το οποίο θέλουν οι ευρωπαίοι – ζητάει είτε εφαρμοστικό νόμο ή να καθορίσει τα 3,6 δισεκ. μέτρα.
Για την Ελλάδα είναι εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα.
Εφαρμοστικός νόμος σημαίνει θεσπισμένα μέτρα που θα υλοποιηθούν 100% ενώ αν γράψει τα μέτρα 3,6 δισεκ. το ΔΝΤ είναι 100% βέβαιο ότι θα είναι πολλαπλάσια χειρότερα από αυτά που έχει σχεδιάσει η ελληνική κυβέρνηση.
Η παγίδα όμως της Ελλάδος δεν τελειώνει εδώ.
Η Γερμανία και ειδικά ο Schaeuble δηλώνει ότι το ζήτημα του χρέους της Ελλάδος δεν είναι της παρούσης.
Οι Γερμανοί θέλουν να ανοίξει το θέμα του χρέους μετά την δεύτερη αξιολόγηση, θέλουν να δουν επί του πρακτέου την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Η ελληνική κυβέρνηση λοιπόν βρίσκεται εγκλωβισμένη μεταξύ 3,6 δισεκ. μέτρων που θέλει να γράψει το ΔΝΤ και μιας λύσης για το χρέος που θα έρθει αργότερα και θα είναι ούτως ή άλλως ισχνής ούτε καν χαμηλής απόδοσης.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι το ΔΝΤ ακολουθεί αυτή την σκληρή γραμμή γιατί δεν συμμερίζεται την αύρα αξιοπιστίας που θέλει να εκπέμψει η ελληνική πλευρά ενώ από την άλλη η Γερμανία βλέποντας ότι η ελληνική κοινωνία έχει πλήρως κατανοήσει ότι δεν υπάρχει άλλη λύση πλην από μνημόνιο…στρώνουν το χαλί στον Μητσοτάκη και στην ΝΔ για να εφαρμόσει το μνημόνιο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί επιλογή εμπιστοσύνης για τους ευρωπαίους.
Είναι πολύ πιθανό ο ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσει τα πάντα μέσα στους επόμενους 3-4 μήνες και εν συνεχεία να τον αδειάσουν προκλητικά…δίνοντας το δώρο – ευτελούς αξίας – του χρέους στον Μητσοτάκη.
Υπάρχει σοβαρή ένδειξη ότι ακόμη και αν ανοίξει το ζήτημα του χρέους επί πρωθυπουργίας Τσίπρα…την τελική λύση για το χρέος – έστω και αυτή την λύση φιάσκο – να την δώσουν στον Μητσοτάκη ως πολιτικό πριμ, ως πολιτικό bonus.
Πηγή:bankingnews
