Στο «γαλλικό κλειδί», καταφεύγει ο Τσίπρας για να αντιμετωπίσει τα αδιέξοδα της πολιτικής του

  • Απρίλιος 13, 2018
Τηλεφωνική επικοινωνία του Τσίπρα – Macron – Στο επίκεντρο Συρία, Κυπριακό και πΓΔΜ
Στο «γαλλικό κλειδί», καταφεύγει ξανά ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, αναζητώντας πολιτική στήριξη, ενόψει των αδιεξόδων που έχει σωρεύσει η πολιτική του τόσο στα εθνικά θέματα όσο και στην διαπραγμάτευση για το τέλος του προγράμματος και την μεταμνημονιακή εποχή.
Όπως ανακοινώθηκε από το Μέγαρο Μαξίμου ο Αλέξης Τσίπρας είχε το απόγευμα της Παρασκευής (13/4) συνομιλία με τον πρόεδρο της Γαλλίας, E. Macron.
Οι δύο ηγέτες συζήτησαν για την ενίσχυση της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας και Γαλλίας στους τομείς της Οικονομίας, Ενέργειας και Άμυνας.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο πρωθυπουργός ενημέρωσε τον κ. Macron για τις διαπραγματεύσεις για την έξοδο της χώρας από το πρόγραμμα καθώς και για τις διαπραγματεύσεις για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ.
Επιπλέον, πάντα σύμφωνα με πληροφορίς, επικεντρώθηκαν στον ρόλο και τις ενέργειες της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή και στην ενίσχυση της ελληνογαλλικής αμυντικής συνεργασίας κατά την επόμενη περίοδο.
Συνομίλησαν και για το Κυπριακό, την ενεργειακή συνεργασία με την Ελλάδα και την Κύπρο και την ενεργοποίηση της Τotal.
Σε ό,τι αφορά στο Συριακό, συζήτησαν για τις τελευταίες εξελίξεις.
Ο πρωθυπουργός καταδικασε την χρηση χημικών όπλων τονιζοντας οτι απαιτεί αποφασιστικές πρωτοβουλίες απο την ΕΕ. Τόνισε, πως πρέπει να γίνουν προσπάθειες για ειρηνική επίλυση με βάση τη σουηδική πρόταση.
Επιπλέον, είπε πως οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις δε θα συμμετέχουν σε πιθανή στρατιωτική επιχείρηση.
Η σημερινή συνομιλία του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο της Γαλλίας, δεν είναι τυχαία, καθώς ήλθε μετά το ραντεβού του υπουργού Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου, με τον νέο υπουργό του Βερολίνου,  Olaf Scholz, το οποίο όπως δείχνουν οι πληροφορίες που διέρρευσαν δεν πήγε καλά για τις ελληνικές προσδοκίες.
Το Βερολίνο παγώνει το θέμα της συζήτησης για την ελάφρυνση του χρέους και το μεταθέτει για μετά την ολοκλήρωση του προγραμμάτος, τον Αύγουστο, αφού προηγηθεί και ανάλυση της βιωσιμότητάς του.
Επίσης συνδέει την όποια διαχείριση με τήρηση των δεσμεύσεων, ενώ δεν δέχεται και την γαλλική πρόταση της σύνδεσης της αποπληρωμής του ελληνικού χρέους με την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Η αυστηρή επιτήρηση, γιατί αυτό σημαίνει η στάση του Βερολίνου για την τήρηση στο διηνεκές των τωρινών δεσμεύσεων, αναιρεί και τον σχεδιασμό του Μεγάρου Μαξίμου είτε για ακύρωση της μείωσης των συντάξεων είτε για αύξηση των κατώτατων μισθών ή και για μέτρα εξισορρόπησης των νέων περικοπών.
Γενικότερα καταρρίπτεται το συνολικό πολιτικό αφήγημα της κυβέρνησης και ο εκλογικός σχεδιασμός είτε για τον Οκτώβριο είτε για τον επόμενο Μάιο.
Το μόνο που αφήνει το Βερολίνο στην ελληνική κυβέρνηση είναι να ολοκληρώσει τον μνημονιακό της κύκλο και να αποχωρήσει έχοντας συρρικνωθεί σε ποσοστά στα όρια του μονοψήφιου.
Ή να επιλέξει ηρωική έξοδο.
Πάντως με τον κ. Macron ο Αλέξης Τσίπρας συζήτησε και τα άλλα ανοικτά θέματα, το Σκοπιανό όπου οι συζητήσεις έχουν τελματώσει αλλά τα ελληνοτουρκικά που επίσης έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
Η κίνηση Yildirim να τηλεφωνήσει στον Αλέξη Τσίπρα προκειμένου να αρχίσει ένας νέος γύρος εξομάλυνσης -την οποία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ήδη υποδέχθηκαν θετικά-, είναι βέβαιο ότι θα συνοδευτεί με την προβολή των παλιών και νέων αξιώσεων της Τουρκίας.
Εν ολίγοις υποχώρηση από τις εθνικές θέσεις προκειμένου να σταματήσει η απειλή προς την χώρα.
Κάποιοι είναι ήδη έτοιμοι να το χαιρετίσουν.
Αλλά ούτε και στο Σκοπιανό έχει καλύτερα αποτελέσματα η κυβέρνηση.
Η συνάντηση στην Αχρίδα απλώς επιβεβαίωσε το ναυάγιο μίας διαδικασίας που θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί.
Ο Δημητρόφ αντί να δεχθεί την συνταγματική αναθεώρηση για την ονομασία, έθεσε θέμα αλυτρωτισμού και από τις δύο πλευρές.
Δεν είναι η πρώτη φορά, το έχει ξανακάνει σε δηλώσεις του.
Εν ολίγοις θεωρεί αλυτρωτισμό από την ελληνική πλευρά ότι θεωρεί ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας την αρχαία Μακεδονία.
Το νέο δόγμα στο οποίο τείνει το Μέγαρο Μαξίμου για την αντιμετώπιση των εθνικών κινδύνων είναι η ενίσχυση των διμερών συμμαχιών, αφού η ΕΕ έδειξε τα όρια της ανεπάρκειάς της.
Μόνο που αυτές οι πολιτικές θέλουν χρόνο και άλλωστε όπως έχει δείξει η ιστορία των μνημονίων η Γαλλία πολύ λίγο μπορεί να επηρεάσει τα πράγματα έναντι της Γερμανίας και των συμμάχων της.Πηγή .bankingnews.

ΜΕΤΡΑΕΙ Η ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ